Kiedy decydujemy się na terapię, często popełniamy bardzo poważny błąd już na samym początku poszukiwań odpowiedniego specjalisty. Większość z nas nie wie bowiem, jaka jest różnica pomiędzy psychologiem, a psychoterapeutą. No właśnie – jaka? Na to pytanie pomoże nam dziś odpowiedzieć nasza specjalistka: psychoterapeutka Renata Borysiak.
Psycholog – badacz psychiki
Psychologowie to osoby, które uzyskały tytuł magistra w dziedzinie psychologii. Naukowcy Ci, zajmują się badaniem szeroko-pojętego wewnętrznego życia człowieka, ale nie tylko. Istnieją również psychologowie zwierząt – skupimy się jednak na specjalistach zajmujących się „ludzką stroną medalu”.
Stwierdzenie, że psychologowie zajmują się tylko ludzką psychiką, byłoby uproszczeniem. W rzeczywistości naukowcy Ci badają nasze emocje, nastroje, mechanizmy poznawcze, nasz rozwój psychiczny, osobowość… Wykorzystując swoją wiedzę o koncepcjach psychologicznych i znajomość narzędzi psychometrycznych, psychologowie próbują dowiedzieć się, co motywuje nasze zachowania oraz jak przebiega proces naszej komunikacji z innymi ludźmi i światem. Zastanawiają się nad tym, na czym polega świadomość siebie, swoich zalet i wad, a także jak przebiegają relacje międzyludzkie. – tłumaczy psychoterapeutka.
Ze względu na zdobyte kwalifikacje, psychologowie mogą badać naszą inteligencję emocjonalną i typy osobowości. Mają oni uprawnienia do udzielania świadczeń psychologicznych oraz porad dotyczących codziennych problemów (zmęczenie pracą, problemy w związku). Najważniejszym jest jednak fakt, że to właśnie psychologowie są uprawnieni do wystawiania opinii na temat stanu naszego zdrowia psychicznego oraz diagnozy naszej osobowości.
Warto pamiętać, że psychologowie nie zajmują się tylko i wyłącznie badaniem tego, co dzieje się w „ludzkiej głowie”. Ich wiedza może być wykorzystywana również w innych branżach. Naukowcy Ci wspomagają przeróżne inne dziedziny: zarządzanie, reklamę, orzecznictwo prawne i sądowe, a nawet pracę nad ergonomią i rozwojem nowych technologii. Wszystko zależy od specjalizacji, jaką obejmą.
Psychoterapeuta – pomocnik chorego
– Psychoterapia jest leczeniem wszelkich zaburzeń psychicznych za pomocą psychologicznego oddziaływania na pacjenta. Psychoterapeutą jest więc osoba, która za pomocą terapii pomaga walczyć z nałogami, obsesjami, depresją, zaburzeniami odżywiania, snu i tym podobnymi. – rozjaśnia wątpliwości Renata Borysiak.
Należy zaznaczyć, że psychoterapeuta nie musi być z wykształcenia psychologiem. Może on ukończyć studia medyczne (lekarskie lub pielęgniarskie) lub społeczne (socjologia, nauki o rodzinie etc.). To jednak nie koniec. Aby zostać kwalifikowanym psychoterapeutą, absolutnym minimum, jest obowiązek ukończenia dodatkowego 4-letniego szkolenia akredytowanego przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne lub Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. Aby psychoterapeuta mógł nabyć odpowiednio duże doświadczenie, opisywane szkolenie musi trwać około 1200 – 3000 godzin. Proces nauczania do tego zawodu może więc trwać nawet 4 – 10 lat. W praktyce psychoterapeuta uczy się przez całe swoje życie.
– Jeżeli więc czujesz, że masz problem natury psychicznej i potrzebujesz specjalnej terapii, to osobą której szukasz i która może Ci pomóc jest w rzeczywistości psychoterapeuta, a nie psycholog. Większość ludzi, niestety nie rozróżnia tych dwóch zawodów i często nie odnajduje odpowiedniej pomocy, bo od samego początku szuka jej w złym miejscu. – ostrzega Renata Borysiak.
Uważaj na pseudospecjalistów
Kiedy szukasz pomocy dla siebie lub swojego bliskiego, zorientuj się, jakie kursy i certyfikaty powinien odbyć Twój przyszły psychoterapeuta. Na przykład: psychoterapeuci osób uzależnionych kończą odpowiednie specjalizacje.
W dzisiejszych czasach dużym problemem jest wykonywanie tego zawodu przez samozwańczych psychoterapeutów, którzy nie posiadają wystarczającej wiedzy i umiejętności. Związane jest to z brakiem odpowiedniego wykształcenia i kursów.
Przed wybraniem ośrodka psychoterapeutycznego lub specjalisty, zorientuj się, czy ukończył on wymagane 4-letnie szkolenie w zawodzie psychoterapeuty oraz czy poddaje swoją pracę superwizji. Jeżeli chcemy naprawić skomplikowany mechanizm ludzkiej psychiki, to nie możemy udawać się do człowieka, który może wyrządzić nam jeszcze większą krzywdę.
Dodaj komentarz
Last Updated: 7 marca 2017 by admin2
Psycholog to nie psychoterapeuta – czyli kto, co i dlaczego
Kiedy decydujemy się na terapię, często popełniamy bardzo poważny błąd już na samym początku poszukiwań odpowiedniego specjalisty. Większość z nas nie wie bowiem, jaka jest różnica pomiędzy psychologiem, a psychoterapeutą. No właśnie – jaka? Na to pytanie pomoże nam dziś odpowiedzieć nasza specjalistka: psychoterapeutka Renata Borysiak.
Psycholog – badacz psychiki
Psychologowie to osoby, które uzyskały tytuł magistra w dziedzinie psychologii. Naukowcy Ci, zajmują się badaniem szeroko-pojętego wewnętrznego życia człowieka, ale nie tylko. Istnieją również psychologowie zwierząt – skupimy się jednak na specjalistach zajmujących się „ludzką stroną medalu”.
Stwierdzenie, że psychologowie zajmują się tylko ludzką psychiką, byłoby uproszczeniem. W rzeczywistości naukowcy Ci badają nasze emocje, nastroje, mechanizmy poznawcze, nasz rozwój psychiczny, osobowość… Wykorzystując swoją wiedzę o koncepcjach psychologicznych i znajomość narzędzi psychometrycznych, psychologowie próbują dowiedzieć się, co motywuje nasze zachowania oraz jak przebiega proces naszej komunikacji z innymi ludźmi i światem. Zastanawiają się nad tym, na czym polega świadomość siebie, swoich zalet i wad, a także jak przebiegają relacje międzyludzkie. – tłumaczy psychoterapeutka.
Ze względu na zdobyte kwalifikacje, psychologowie mogą badać naszą inteligencję emocjonalną i typy osobowości. Mają oni uprawnienia do udzielania świadczeń psychologicznych oraz porad dotyczących codziennych problemów (zmęczenie pracą, problemy w związku). Najważniejszym jest jednak fakt, że to właśnie psychologowie są uprawnieni do wystawiania opinii na temat stanu naszego zdrowia psychicznego oraz diagnozy naszej osobowości.
Warto pamiętać, że psychologowie nie zajmują się tylko i wyłącznie badaniem tego, co dzieje się w „ludzkiej głowie”. Ich wiedza może być wykorzystywana również w innych branżach. Naukowcy Ci wspomagają przeróżne inne dziedziny: zarządzanie, reklamę, orzecznictwo prawne i sądowe, a nawet pracę nad ergonomią i rozwojem nowych technologii. Wszystko zależy od specjalizacji, jaką obejmą.
Psychoterapeuta – pomocnik chorego
– Psychoterapia jest leczeniem wszelkich zaburzeń psychicznych za pomocą psychologicznego oddziaływania na pacjenta. Psychoterapeutą jest więc osoba, która za pomocą terapii pomaga walczyć z nałogami, obsesjami, depresją, zaburzeniami odżywiania, snu i tym podobnymi. – rozjaśnia wątpliwości Renata Borysiak.
Należy zaznaczyć, że psychoterapeuta nie musi być z wykształcenia psychologiem. Może on ukończyć studia medyczne (lekarskie lub pielęgniarskie) lub społeczne (socjologia, nauki o rodzinie etc.). To jednak nie koniec. Aby zostać kwalifikowanym psychoterapeutą, absolutnym minimum, jest obowiązek ukończenia dodatkowego 4-letniego szkolenia akredytowanego przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne lub Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. Aby psychoterapeuta mógł nabyć odpowiednio duże doświadczenie, opisywane szkolenie musi trwać około 1200 – 3000 godzin. Proces nauczania do tego zawodu może więc trwać nawet 4 – 10 lat. W praktyce psychoterapeuta uczy się przez całe swoje życie.
– Jeżeli więc czujesz, że masz problem natury psychicznej i potrzebujesz specjalnej terapii, to osobą której szukasz i która może Ci pomóc jest w rzeczywistości psychoterapeuta, a nie psycholog. Większość ludzi, niestety nie rozróżnia tych dwóch zawodów i często nie odnajduje odpowiedniej pomocy, bo od samego początku szuka jej w złym miejscu. – ostrzega Renata Borysiak.
Uważaj na pseudospecjalistów
Kiedy szukasz pomocy dla siebie lub swojego bliskiego, zorientuj się, jakie kursy i certyfikaty powinien odbyć Twój przyszły psychoterapeuta. Na przykład: psychoterapeuci osób uzależnionych kończą odpowiednie specjalizacje.
W dzisiejszych czasach dużym problemem jest wykonywanie tego zawodu przez samozwańczych psychoterapeutów, którzy nie posiadają wystarczającej wiedzy i umiejętności. Związane jest to z brakiem odpowiedniego wykształcenia i kursów.
Przed wybraniem ośrodka psychoterapeutycznego lub specjalisty, zorientuj się, czy ukończył on wymagane 4-letnie szkolenie w zawodzie psychoterapeuty oraz czy poddaje swoją pracę superwizji. Jeżeli chcemy naprawić skomplikowany mechanizm ludzkiej psychiki, to nie możemy udawać się do człowieka, który może wyrządzić nam jeszcze większą krzywdę.
Category: Oczami psychoterapeutów Tags: psycholog, psychologia, psychoterapeuta, psychoterpia, terapia