Suplementy życia i lekarstwa na cale zło?

Polskie media bombardują nas ciągłymi reklamami leków i suplementów diety. Według informacji tam podawanych, każdy z opisywanych produktów jest nam koniecznie potrzebny do zachowania zdrowia, atrakcyjności, aktywności (nawet seksualnej), dobrego samopoczucia… Problem tkwi jednak w chwili, kiedy taki rodzaj dbania o siebie przeradza się  w uzależnienie.

Lekomania jest jednym z najbardziej niebezpiecznych i destrukcyjnych dla naszego organizmu uzależnień. W zależności od charakterystyki przyjmowanych substancji lekowych, może ona stale wyniszczać określone organy wewnętrzne, cały organizm lub nawet: doprowadzić do śmierci.

Uzależnienie od leków charakteryzuje się nieopanowaną potrzebą regularnego lub nadmiernego przyjmowania lekarstw. Chęć zwalczenia lekkiego bólu głowy lub poprawienia samopoczucia zmienia się w konieczność. W pewnym momencie sytuacja przyjmuje postać błędnego koła: czujemy się źle, jeżeli nie weźmiemy leku, ale nie wynika to z faktu czasowej dolegliwości, tylko uzależnienia.

Objawy lekomanii

Osoby uzależnione od brania lekarstw, przyjmują je regularnie lub z dużą częstotliwością przez długi okres czasu (miesiące, lata). Ludzie Ci, odczuwają natychmiastową, psychiczną ulgę po zażyciu odpowiedniej substancji, nawet jeżeli nie mieli dolegliwości bólowych. Sami wyznaczają sobie dawkę leku (bez konsultacji z lekarzem i zastosowania wskazań podanych na ulotkach), przy czym często ją przekraczają. Często nawet nie wiedzą, kiedy wzięli więcej leków, niż powinni – robią to nieświadomie.

Z czasem osoby uzależnione same zauważają, że przyjmują za dużo medykamentów, odczuwają związane z tym poczucie winy, ale ciągle wypierają te myśli. Ich problem jest jednak na tyle silny, że widzą go również bliscy i rodzina. To często skutkuje w pogorszeniu relacji społecznych oraz zaniedbywaniu codziennych obowiązków.

W pewnym momencie, potrzeba wzięcia leku objawia się już nie tylko w niekontrolowanym pragnieniu psychicznym, ale również: symptomach fizycznych. Osoba uzależniona zaczyna odczuwać bóle i zawroty głowy, ciągle jest ospała i przemęczona, ma obniżony nastrój i poczucie braku kontroli nad swoim życiem.

Zażywanie leku staje się przymusem, uzależniony ciągle myśli o wzięciu lekarstwa, robi to po kryjomu. Odczuwa niepokój lub złość, kiedy kończy się jego zapas leków; poci się lub trzęsą mu się ręce, gdy nie może ich zażyć. W pewnym momencie zmienia się również jego tolerancja na efekty takiej „kuracji”: musi zwiększyć dawkę leku, aby odczuć jego działanie.

Jak leczyć uzależnienie od leków?

Tak jak w przypadku każdego uzależnienia, najbardziej skuteczną formą leczenia lekomanii jest podjęcie psychoterapii. Terapia musi być poprzedzona detoksem. Potem -w zależności od stopnia nasilenia choroby i charakteru jednostki- może ona przyjąć formę grupową lub indywidualną.

Jeżeli więc zauważyłeś podobne objawy u siebie lub kogoś ze swoich bliskich, to koniecznie skontaktuj się ze specjalistą!