Błędne koło nieszczęścia

Niestety, istnieje zwiększone prawdopodobieństwo, że jeżeli dzieci pochodzące z rodzin dysfunkcyjnych lub rodzin z problemami uzależnień, to mogą pójść w ślady swoich rodziców. Dopóki jednak nie dorosną, ich cierpienie może objawiać się w negatywnym i agresywnym zachowaniu nie tylko w domu, ale i w szkole. I tak oto agresja nie tylko zatacza koło, ale i rozprzestrzenia się na swoje kolejne ofiary – ofiary przemocy w szkole.

Źródła agresywnej postawy

Przemoc w szkole jest efektem błędów wychowawczych. W skrajnych przypadkach, dzieci pochodzące z dysfunkcyjnych rodzin, chcą w ten sposób odreagować własne nieszczęście i stres. Inną przyczyną istnienia tego zjawiska, jest chęć pokazania siły i dominacji – naturalna dla każdego człowieka. Należy jednak pamiętać, że uważanie agresji za objaw siły, wynika z niezdrowych relacji społecznych: ze „złego towarzystwa”, a nawet ignorancji i pobłażliwości rodziców. Często słyszy się, że rodzice nie chcą uwierzyć, że ich dziecko może źle się zachowywać.

Konsekwencje

Pozwalanie na przemoc rodzi kolejną i tak tworzy się tytułowe koło nieszczęścia. W ten oto sposób problemy lub błędy jednej rodziny mogą – mniej lub bardziej – przenieść się na całą otaczającą ją społeczność.

Skrajne przypadki szkolnej przemocy owocują załamaniami, problemami z nauką, a nawet samobójstwami. Dlatego tak ważnym jest działanie przeciw agresji i przemocy w każdym środowisku społecznym.

To nie tylko pięść

Choć kojarzona głównie z agresją fizyczną, przemoc przyjmuje też inne formy: na przykład słowną. Obrażanie, przezywanie, grożenie są również jej objawami. O ile słowa nie pozostawiają siniaków, o tyle mogą prowadzić do poważnych zaburzeń psychicznych.

Rozmawiaj i bądź konsekwentny

Niestety, nie wszystkie dzieci potrafią poradzić sobie ze swoimi oprawcami. Rodzice, często mogą nie zauważyć problemu, zwłaszcza gdy ich potomek jest cichy i skryty lub wstydzi się mówić o swojej sytuacji. Ważna jest komunikacja i rozmowa. Dziecko musi nam ufać i nie bać się mówić o tym, co go spotyka. Jako rodzic, musisz być czujny.

Umiejętność rozmowy sprawdza się również w sytuacji, kiedy to nasze dziecko jest wspominanym oprawcą. Ustalenie przesłanek opowiadających się za jego zachowaniem oraz nie ignorowanie tego problemu, może uratować nasze dziecko przed bardzo poważnymi błędami.

Pamiętaj, aby nie odwracać wzroku i zawsze działać przeciwko agresywnym zachowaniom w sposób opanowany, ale konsekwentny. Staraj się nie krytykować osoby, ale jej zachowanie i „pokonać” ją swoją charyzmą. Nie zwalczaj agresji agresją, nie napędzaj tego błędnego koła.