Pogoń za sukcesem i pięknem sprawiają, że łatwo popaść w zaburzenia odżywiania. Niektórzy nie mają czasu na zdrowe jedzenie, inni objadają się przez stres, a jeszcze inni, w pogoni za współczesnymi standardami piękna popadają w bulimię lub anoreksję…

Zaburzenia odżywiania to jedna z najbardziej rozległych grup jednostek chorobowych na podłożu psychicznym. W celu łatwiejszego zrozumienia i standaryzacji przypadłości związanych z zaburzeniem łaknienia, specjaliści wyróżnili dwa podstawowe typy zaburzeń odżywiania: specyficzne i niespecyficzne.

Do grupy specyficznych zaburzeń odżywiania należą dwie najbardziej znane przypadłości związane z jedzeniem: anoreksja i bulimia oraz ich trudna kombinacja: bulimoreksja. Druga kategoria schorzeń – niespecyficzne zaburzenia odżywiania – mieści w sobie znacznie więcej, mniej znanych przypadłości. Są to m.in.:

1.Anarchia żywieniowa

Problem ten objawia się w swoistej nieumiejętności jedzenia. Osoby cierpiące na to zaburzenie jedzą co popadnie, gdzie popadnie i kiedy popadnie. Nie potrafią jeść regularnie, pomijają nawet takie posiłki jak obiad, czy kolacja. Potrafią jeść małe porcje, ale również podjadać przez cały dzień lub danego dnia nie jeść w ogóle.

Zapewne każdy z nas przynajmniej raz w życiu miał problem z regularnym odżywianiem lub zjedzeniem odpowiedniego posiłku z powodu braku czasu. Stanu takiego nie można jednak nazwać jeszcze chorobą. Anarchia żywieniowa to zaburzenie osób, które mimo odpowiedniej ilości czasu i tak nie potrafią jeść prawidłowo i w żaden sposób nie celebrują żadnego posiłku.

2. Jedzenie kompulsywne

Syndrom ten nazywany jest również kompulsywnym obżeraniem. Tu uzależnienie od jedzenia objawia się tym, że mimo braku realnego uczucia głodu i tak objadamy się. To częste jedzenie dużych ilości pokarmów nie dla faktu zaspokojenia głodu, ale dla faktu jedzenia samego w sobie.

3. Napady objadania się

Podobnie jak jedzenie kompulsywne, zaburzenie to dotyczy spożywania zbyt dużych ilości pokarmów. W tym wypadku osoba je w chwili odczucia głodu, ale… nie potrafi przestać jeść, nawet do uczucia fizycznego dyskomfortu. Posiłek lub podjadanie takiej osoby nie kończą się na zaspokajaniu głodu, ponieważ ludzie cierpiący na ten rodzaj zaburzenia nie potrafią kontrolować wielkości swoich posiłków i ciągłego uczucia apetytu.

4. Zespół jedzenia nocnego

Jak sama nazwa wskazuje jest to zaburzenie, które odnosi się do osób, które jedzą w nocy. Oczywiście, po raz kolejny należy zaznaczyć, że nie jest to przypadłość każdego, kto przynajmniej raz w życiu sięgnął nocą do lodówki po przekąskę. Zespół jedzenia nocnego występuje u ludzi, którzy często potrafią nic nie jeść lub jeść bardzo mało przez cały dzień, ale nocą odczuwają duże uczucie głodu, które niezaspokojone nie pozwala im zasnąć.

W skrajnych przypadkach zaburzenia, chorzy nawet nie pamiętają o swoich nocnych posiłkach.

5. Zespół przeżuwania

To bardzo nieprzyjemny w objawach problem z odżywianiem. Charakteryzuje się on tym, że po spożyciu posiłku, jego część sama cofa się z żołądka z powrotem do jamy ustnej, bez prowokowania wymiotów. Osoby cierpiące na tę przypadłość, albo przeżuwają i połykają, albo wypluwają cofnięte jedzenie.

Zespół przeżuwania jest naturalny dla niemowląt. Jeżeli jednak pojawia się on u dorosłych i jest powtarzającym się, a nie jednorazowym epizodem, to koniecznie należy skonsultować się z lekarzem.